Jaką formę przyjmują rzeczowniki nieżywotne w wołaczu? Np. ołówek czy ołówku, piórnik czy piórniku? Kiedyś uczono mnie, że wołacz = mianownikowi, a tylko przy personifikacji (baśnie, poezja) używa się piórniku, ołówku, długopisie, itp. Dziś słyszę, że to błąd. Czy faktycznie? Z góry dziękuję za wyjaśnienie. Małgorzata

Chciałabym dowiedzieć się, czy w niżej podanym zdaniu słowo Lista powinnam zapisać wielką literą? Stolica wyspy słynie z wpisanej na Listę UNESCO zabytkowej starówki oraz trzech majestatycznych twierdz. Czy i kiedy wypada nam skracać nazwę Listy światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO? 

Z poważaniem
Justyna Preuss

Czy w dialogu powieściowym dopuszczalne jest stosowanie znaku pauzy na końcu urwanej kwestii (jako jedynego znaku interpunkcyjnego)? Chodzi o sytuację, gdy jedna osoba przerywa drugiej. Utwór jest tłumaczony; w oryginale angielskim stosowany jest zarówno wielokropek (gdy postać zawiesza głos), jak i myślnik (gdy wypowiedź zostaje gwałtownie przerwana). Wydaje mi się, że zasada nr 393 SO PWN dopuszcza takie użycie („…wielokropek może być zastępowany przez […] myślnik”).

Witam. Czy wyrażenia pierwszy lepszy i każdy głupi (najczęstsze w mowie potocznej) to z punktu widzenia językoznawców frazeologizmy?
Dziękuję i pozdrawiam.

Dzień dobry,

zwracam się z pytaniem, na które nie udało im się znaleźć odpowiedzi. Jak powinno zapisywać się liczbę mnogą od słowa Kościół w przypadku, gdy te k/Kościoły nie są dookreślone jakimś przymiotnikiem np. protestanckie? Przykładem niech będzie zdanie: Polska Rada Ekumeniczna zrzesza siedem kościołów. Czy może  siedem Kościołów?

Mi bliżej do pierwszej formy - małą literą, ale to tylko moje odczucie. Czy możne należy stosować zasadę podobnie jak z liczbą pojedynczą?

Interesuje mnie jedna kwestia, mianowicie: czy można używać sformułowania (na przykład) polski autonomista w znaczeniu ‘kogoś, kto jest autonomistą pochodzącym z Polski’, a nie ‘zwolennik autonomii Polski’? Przykład mógłby być taki (i to kompletnie hipotetyczne, poglądy roli nie grają): Sprawę autonomii Gdańska popierali zarówno autonomiści gdańscy, jak i polscy.

Robimy coś po swojemu lub po bożemu, po wariacku lub po angielsku. Skoro w pierwszych dwóch wypadkach sprawdza się celownik, to skąd wzięły się formy kończące się na -ku zamiast na -kiemu? Jak nazywa się taka forma?
Jakie są ograniczenia przy tworzeniu analogicznych konstrukcji z po? Czy będzie dobrze po lwiemu albo po wesołemu?

Bardzo proszę o odpowiedź czy poprawne są formy: powyżej przeciętnej i poniżej przeciętnej oraz postępy dydaktyczne. Od dawna często używam tych wyrażeń w pisanych przeze mnie opiniach psychologicznych. Ostatnio jednak spotkałam się z twierdzeniem, że formy te są błędne. Moim zdaniem zarówno wyrażenie powyżej przeciętnej, jak i postępy dydaktyczne są poprawne.

Bardzo dziękuję za pomoc.
Maria Cieślak

czy poprawnie jest napisane Klub obchodził swoje 10 urodziny?

Drodzy Państwo!
Mam do Państwo pytanie dotyczące kolejność znaczeń w słownikach fachowych. Jeśli podajemy wiele przykładów dla oznaczenia użycia jakiedoś słowa, jaka kolejność obowiązuje w obrębie hasła? Na przykład określenie z przymiotnikiem (körperlicher Zwang), określenie z przyimkiem (unter Zwang) lub dopełnienie rzeczownikowe (der Zwang der Gestetz), a wreszcie użycie rzeczownika w połączeniu z czasownikiem (Zwang ausüben).
Z poważaniem
E. Jenek